YVES VELTER (België, °1967)

Het werk waar Yves Velter zich nu mee bezig houdt kan samengevat worden in de stelling dat kunst een beeldtaal is die voor het overgrote deel door gevoelens ervaren wordt en de vraag over de communicatiemogelijkheid van deze taal. Hij vangt emoties, reveleert spanningen die niet eerder een uitweg vonden of die verdrongen werden. Hij wordt aangetrokken door de tragiek van een individu dat in zijn benadering een universeel karakter aanneemt. Emoties zoals passie en verlangen, zoals angst en verwachtingen, poogt hij om te zetten in een discreet suggestieve maar telkens pakkende beeldtaal die zich binnen in een discipline laat vatten.

Beeldtaal is in zijn optiek een vorm van benaderen. Het is geen gratuïete daad maar een middel om te reflecteren, te ontleden en weer te sluiten, te bevrijden zonder te laten ontsnappen. Het is een vorm van behoedzaam naderen bij wat zich aan de buitenwereld heeft onttrokken en een eigen onaangepast leven wenst te leiden.

Yves_Velter.pdf (artikel 'Doorgelichte lichamen')